-auteur-
Inge Nicole
@Niets van deze site mag zonder toestemming van de auteur op wat voor manier dan ook worden vermenigvuldigd.
Verwacht: de geïllustreerde roman Zilte windsels suikerwier januari/februari 2025 bij Uitgeverij In de Knipscheer.
De scheurkalender van Sanne Bloem 'Buiten' voor 2024 is binnen met op 31 juli mijn print 'Vogels in het riet' in zwart-wit. Iedere dag van het jaar is voorzien van een mooie of grappige tekst en/of tekening/foto van uiteenlopende makers.
De Berber in de ambulance - kort verhaal op de site van Elders Literair.
Het gedicht 'Stukgaan' uit 'Maanbrief aan het getij' is in het Indonesisch vertaald door Siti Wahyuningsih en Albert Hagenaars. AKAN RUSAK
Citaat op de website van de uitgever:
‘Vingeroefeningen voor poëtisch proza’ noemde Inge Nicole haar poëzie ooit. Liefhebbers van dat proza kenden haar nauwgezet en empathisch formuleren al uit onder andere ‘De blauwdruk van Capgras’, haar (eveneens geïllustreerde) roman uit 2017.
​
Maanbrief aan het getij als leestip in de Boekenkrant!
Neerlandistiek - het online tijdschrift voor taal- en letterkundig onderzoek - plaatste het gedicht 'Overlappen' met daarbij de afbeelding van het kunstwerk van Carina Ellemers dat ter inspiratie heeft gediend: OVERLAPPEN
Recensie door Hettie Marzak in Meander
'Op het eerste gezicht lijkt de poëzie van Inge Nicole onschuldig; pas bij nadere beschouwing wordt een onderhuidse dreiging waarneembaar. Zoals ook de schoonheid van het getij verraderlijk kan zijn.'
De volledige recensie lees je hier:
​
​
Interview over het schrijven en de dichtbundel door Jan Loogman in Meander:
De belofte van het komen en gaan
Op de rug gezien
Ruziënde reigers op een overpad, keersommen,
hitsige klophengsten, sterrenstelsels en pijnstillers,
een Butskop die in Zuidelijk water zwemt; daar
waar de mens aan denkt, groeit over het hoofd
Jonge vrouwen op donkere kluit bijeen gedreven
− vitrage voor schroom omlijst een gezicht − doorslag
van één en hetzelfde. Maar hang mij daar niet aan op
Ik heb het van horen zeggen en dat een schaar verknipt
Langdradige richtsnoeren worden op de mouw gespeld
Zwarte kleedjes verduisteren jeugd. Haar gaat op in jurk
Acht stuks uit leisteen gehakt, geen een kijkt naar het licht.
‒ afbeelding Backs of Eight Unidentified Women with Long Hair ‒
Geknevelde knuffels
Aan de deurknop hangt een dino
− jouw koppelriem een galgendraad −
plastic dat met pijn versmolten raakt
Zo ook
het slingeraapje in de kinderkamer
− stoffen pootjes ruggelings gesnoerd −
met over zijn zachte apenkop een zak
Ik druk het dode ding
straf tegen mijn borst
en maak de glazen oogjes vrij
't Is maar speelgoed verklaart de zenuwarts
− zou zij niet beter weten? −
wees blij dat hij het niet bij mensen doet
Ik denk aan het ingeslagen daklicht
korstige kerven in een kattenstaart
happende snijtanden naar een tepel.
- afbeelding Maurice Hof fotobewerking | foto Inge Bak | ca. 2008 -